ಪ್ರಾಚೀನ ಭಾರತೀಯರಲ್ಲಿದ್ದ ಲೈಂಗಿಕತೆಯ ಕಲ್ಪನೆ ಹಾಗೂ ಶಿವ-ಶಕ್ತಿಯ ಸಮಾಗಮ!!

 ಈ ಹಿಂದೆ ನೋಡಿದಂತೆ ಶಿವನ ಮೂರನೇ ಕಣ್ಣು ಅಥವಾ ಪೀನಲ್ ಗ್ರಂಥಿಯ ಕಾರಣದಿಂದ ಭೀತನಾದ ಬ್ರಹ್ಮ ಶಿವನನ್ನು ಶಾಂತವಾಗಲು ಸೂಚಿಸಿದ್ದನು.. ಅದರಂತೆ ಶಿವ ಶಕ್ತಿಯ ರೂಪ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ್ದ, ಆ ಮೂಲಕ ರುದ್ರನು (ಶಿವ ಮೂರನೇ ಕಣ್ಣನ್ನು ಅಥವಾ ಪೀನಲ್ ಗ್ರಂಥಿಯನ್ನು ಜಾಗೃತವಾಗಿಟ್ಟಿದ್ದ ವೇಳೆ ಅವನನ್ನು ಉಗ್ರ ರೂಪದ ಕಾರಣ ರುದ್ರ ಎಂದೇ ಸಂಬೋಧಿಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು!) ಅರ್ಧನಾರೀಶ್ವರ ರೂಪ ಪಡೆದನು. ಅಂದರೆ ರುದ್ರನ ಎಡಭಾಗದಲ್ಲಿ  ಸ್ತ್ರೀ ತತ್ವ ಜನ್ಮದಾಳಿತು.  11 ರುದ್ರರಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಇದೇ ರೀತಿ ಬದಲಾದರು.  ಹೀಗಾಗಿ ಬ್ರಹ್ಮನಿಗೆ  ತನ್ನ ಸೃಷ್ಟಿ "ಉಳಿಯುವ" ಭರವಸೆ ಮೂಡಿತ್ತು.

ಈ ಪೈಕಿ ಶಿವನ ಪತ್ನಿ ಉಮಾಅಥವಾ ಶಕ್ತಿ ವಿಷ್ಣುವಿನ "ಯೋಗಮಾಯಾ"ಳನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುವ ಪ್ರಾಚೀನ ದೇವತೆ!!

ಈ ಯೋಗಮಾಯಾ ದೇವಿ ಯೋಗದಲ್ಲಿ ಶುದ್ಧ ರೂಪವಾಗಿದೆ ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ “ಗ್ರೇಟ್ ಡಿವೈನ್ ಮದರ್” ಕಲ್ಪನೆ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಾಚೀನವಾದದ್ದು. "ಆದಿಶಕ್ತಿ", ಪರಾಶಕ್ತಿ ಎಂದೆಲ್ಲಾ ನಾವದನ್ನು ಕರೆಯುತ್ತೇವೆ. ದೆ. ಐಹಿಕ ನೆಲೆಗಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ , ಶಕ್ತಿಯು ಸ್ತ್ರೀ ಸಾಕಾರ ಮತ್ತು ಸೃಜನಶೀಲತೆ / ಫಲವತ್ತತೆಯ ಮೂಲಕ ಅತ್ಯಂತ ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿರುವಂತಹುದು. ಆದರೂ ಇದು ಪುರುಷರಲ್ಲಿ ಅದರ ಸಂಭಾವ್ಯ, ಸ್ಪಷ್ಟ ಸ್ವರೂಪದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ 8 ಮಾತೃಗಳು ಅಥವಾ ಶಕ್ತಿಯ ಸ್ತ್ರೀ ರೂಪಗಳಿವೆ… ಬ್ರಾಹ್ಮಿ, ವೈಷ್ಣವಿ, ಮಾಹೇಶ್ವರಿ, ಇಂದ್ರಾಣಿ. ಕುಮಾರಿ, ವರಾಹಿ, ನಾರಸಿಂಹಿಣಿ ಮತ್ತು ಚಾಮುಂಡಿ.

ಆದಿ ಶಕ್ತಿ ಮೂರು ವಿಭಿನ್ನ ರೂಪಗಳಾಗಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಿದೆ. ಅವಳ ಸಂಪತ್ತಿನ ಶಕ್ತಿ (ಧನ ಸ್ವರೂಪ) ರಕ್ಷಕ ವಿಷ್ಣುವಿನೊಂದಿಗೆ ಲಕ್ಷ್ಮಿ ದೇವತೆ, ಕಲೆ ಮತ್ತು ಜ್ಞಾನದ ಶಕ್ತಿ (ಜ್ಞಾನ ಸ್ವರೂಪ) ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಬ್ರಹ್ಮನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ದೇವಿ ಸರಸ್ವತಿ. ಮತ್ತು ಅವಳ ಮುಖ್ಯ ಮಾನವ ರೂಪ ಅಥವಾ ಶಕ್ತಿ-ಸ್ವರೂಪ ಪಾರ್ವತಿ ಎಂಬ  ಲಯಕಾರಕ ದೇವ  ಶಿವನೊಂದಿಗೆ ಇದೆ. ಏನನ್ನಾದರೂ ರಚಿಸಲು, ಜ್ಞಾನವು ಅವಶ್ಯಕವಾಗಿದೆ, ಯಾವುದನ್ನಾದರೂ ಸಂರಕ್ಷಿಸಲು ಅಥವಾ ಪೋಷಿಸಲು, ಸಂಪತ್ತು ಮುಖ್ಯವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಯಾವುದನ್ನಾದರೂ ನಾಶಮಾಡಲು ಶಕ್ತಿಯ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ಲಕ್ಷ್ಮಿ ಮತ್ತು ಸರಸ್ವತಿ ಶಕ್ತಿ ದೇವತೆಯ ಭಾಗಗಳಾಗಿದ್ದರೂ, ಅವಳ ಮುಖ್ಯ ರೂಪ ಪಾರ್ವತಿ!!

ಆದರೆ ಆದಿಮಾಯಾಶಿವನ ನಿರಂತರ ಬಾಗವಾಗುತ್ತಾಳೆ. ಮಾ-ಉಮಾ ಅಥವಾ ಆದಿ-ಶಕ್ತಿ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಇದು ಏಳು ವಿಭಿನ್ನ ಚಿಹ್ನೆಗಳಲ್ಲಿ ಮಹಾಮಾಯಾ, ಯೋಗಮಾಯಾ, ಮಹಾಕಳಿ, ಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮಿ, ಗೌರಿ, ದುರ್ಗಾ ಮತ್ತು ಯಕ್ಷರೂಪಾ ಎಂದು  ಕರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತದೆ.

ಇಂತಹಾ ಶಕ್ತಿಸ್ವರೂಪಿಣಿ ಪಾರ್ವತಿಯನ್ನು ಶಿವನು ವಿವಾಹವಾದ ದಿನ "ಮಹಾಶಿವರಾತ್ರಿ" ಹಬ್ಬವಾಗಿ ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ದಕ್ಷನ ಪುತ್ರಿಯಾಗಿ ಜನಿಸಿದ್ದ "ಸತಿ" ಉಮಾಳ ಅಂತಿಮ ಸ್ವರೂಪವಾಗಿತ್ತು!

ಶಿವ ಹಾಗೂ ಶಕ್ತಿಯ ಒಂದಾಗುವಿಕೆಯನ್ನು ಸಾಂಕೇತಿಕವಾಗಿ ಲಿಂಗ ಮತ್ತು ಯೋನಿ ರೂಪದಲ್ಲಿ ನಿರೂಪಿಸಲಾಗಿದೆ. ಇದು ಹೈರೋಸ್-ಗ್ಯಾಮೋಸ್ ಅಥವಾ ದೇವರು ಮತ್ತು ದೇವತೆಯ ನಡುವಿನ 'ಸೇಕ್ರೆಡ್ ಯೂನಿಯನ್'  ಆಗಿದ್ದು ಇದು ಸೃಷ್ಟಿಯ ಹೊಸ ಹುಟ್ಟಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ.  ಇದು ಪ್ರಾಚೀನ ಭಾರತೀಯರು ಲೈಂಗಿಕ ಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ನೈಸರ್ಗಿಕ ವಿದ್ಯಮಾನವೆಂದು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಿರುವುದಕ್ಕೆ ಪ್ರಮುಖ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿದೆ.  ಹಾಗಾಗಿ ನಮ್ಮವರು ಈ ಲೈಂಗಿಕತೆಯನ್ನು ಪೂಜನೀಯ ಭಾವನೆಯಿಂದ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದರು ಹೊರತು ಅಸಹ್ಯ ಪಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.

ಅದೇ ಬಗೆಯ ಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು  ಟಿಬೆಟಿಯನ್ ತಂತ್ರದಲ್ಲಿ ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಅಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು "ಯಬ್-ಯಮ್  (ತಂದೆ-ತಾಯಿ) ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಶಿವನನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಯಮಾಂತಕ ಅಥವಾ ಯಮನನ್ನು ನಾಶಮಾಡಿದವನು ಎಂದು ಚಿತ್ರಿಸಲಾಗಿದೆ, ಶಿವ ಮಾರ್ಕಾಂಡೇಯನನ್ನು ಯಮದೇವನಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಿದ  ಎನ್ನುವ ಕಥೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿಯೂ ಪ್ರಚಲಿತದಲ್ಲಿದೆ.

ಯಬ್-ಯಮ್  ರೂಪ (ಗಂಗಾರಮಯ ದೇವಾಲಯದ ವಸ್ತು ಸಂಗ್ರಹಾಲಯದಲ್ಲಿರುವ ಕೃತಿ)

ಯಬ್-ಯಮ್ ಟಿಬೆಟಿಯನ್ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ , "ತಂದೆ-ತಾಯಿ") ಭಾರತದ ಬೌದ್ಧ ಕಲೆ, ಭೂತಾನ್, ನೇಪಾಳ ಮತ್ತು ಟಿಬೆಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ಸಂಕೇತವಾಗಿದೆ. ಇದು ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆ ಮತ್ತು ಸಹಾನುಭೂತಿಯ ಆದಿಸ್ವರೂಪದ ಒಕ್ಕೂಟವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ, ಇಂದ್ರನ ನಿವ್ವಳ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಇಂಟರ್ಪೆನೆಟರೇಶನ್ ಅಥವಾ "ಕೋಲೆಸೆನ್ಸ್" (ವೈಲೀ: ಜುಂಗ್-ಜುಗ್; ಸಂಸ್ಕೃತ: ಯುಗನಾಧ) ಎಂಬ ಒಂದೇ ರೀತಿಯ ಕಲ್ಪನೆಯ ಮೂಲಕ ತನ್ನ ಸ್ತ್ರೀ ಸಂಗಾತಿಯೊಂದಿಗೆ ಇರುವ ಪುರುಷ ದೇವತೆಯಾಗಿದೆ.   ಪುರುಷ ವ್ಯಕ್ತಿ ಸಹಾನುಭೂತಿ ಮತ್ತು ಕೌಶಲ್ಯಪೂರ್ಣ ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸಿದರೆ, ಸ್ತ್ರೀರ ಒಳನೋಟವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಯಬ್-ಯಮ್ಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣು ಪುರುಷನ ತೊಡೆಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಿರುವುದನ್ನು ನೋಡಬಹುದು.

ಲಿಂಗವು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ. ಮೂಲತಃ ಲಿಂಗ  "ಚಿಹ್ನೆ, ಚಿಹ್ನೆ ಅಥವಾ ಗುರುತಾಗಿದೆ. ಇದು  ಶಿವನ ಅಮೂರ್ತ ಅಥವಾ ಅನಿಕೋನಿಕ್ ರೂಪ. ಅದು ಶಿವನನ್ನು ಸಂಕೇತಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಇದನ್ನು "ಉತ್ಪಾದಕ ಶಕ್ತಿಯ ಲಾಂಛನವಾಗಿ ಪೂಜಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ"(revered as an emblem of generative power) ಇದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಲಿಪ್ ಡಿಸ್ಕ್  ರಚನೆಯೊಳಗೆ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ, ಅದು ಶಕ್ತಿ (ದೇವಿ)ಯ ಲಾಂಛನಮತ್ತು ಇದನ್ನು ಯೋನಿ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಒಟ್ಟಿಗೆ ಇದನ್ನು ಸ್ತ್ರೀಲಿಂಗ ಮತ್ತು ಪುಲ್ಲಿಂಗ ತತ್ವಗಳ ಒಗ್ಗೂಡುವಿಕೆ  "ಎಲ್ಲಾ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಸಂಪೂರ್ಣತೆ" ಯನ್ನು ಸಂಕೇತಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಎನ್ಸೈಕ್ಲೋಪೀಡಿಯಾ ಬ್ರಿಟಾನಿಕಾ  ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿದೆ!

ವೆಂಡಿ ಡೊನಿಗರ್ ಅವರ ಪ್ರಕಾರ, ಅನೇಕ ಹಿಂದೂಗಳಿಗೆ, ಲಿಂಗವು "ಪುರುಷ ಲೈಂಗಿಕ ಅಂಗ" ಅಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪ್ರತಿಮೆ

ಹರಪ್ಪನ್ ಮುದ್ರೆಯಲ್ಲಿರುವ  ಜೆಬು ಬುಲ್(ನಂದಿ)

ಅಲೆಕ್ಸ್ ವೇಮನ್ ಅವರ ಪ್ರಕಾರ, ಶೈವ ತಾತ್ವಿಕ ಗ್ರಂಥಗಳು ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಿದರೆ, ಕೆಲವು ಭಾರತೀಯ ಲೇಖಕರು ಶೈವ ಧರ್ಮದ ಕುರಿತಾದ ವಿವಿಧ ಕೃತಿಗಳು "ಲಿಂಗವು ಒಂದು ಫಾಲೂಸ್ (ಫಲವತ್ತತೆಯ ಸಂಕೇತ) ಎನ್ನುವುದನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತದೆ. ಶಿವಲಿಂಗವು ಫಾಲಸ್ ಅಲ್ಲ ಅಥವಾ ಕಾಮಪ್ರಚೋದಕ ಶಿಶ್ನವಲ್ಲಬದಲಿಗೆ ಲಿಂಗ-ಯೋನಿಯ ಈ ಒಕ್ಕೂಟ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ರಹಸ್ಯಗಳು, ಸೃಜನಶೀಲ ಶಕ್ತಿಗಳು ಮತ್ತು ಅವರ ನಂಬಿಕೆಯ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸತ್ಯಗಳ ರೂಪಕವಾಗಿದೆ.

ಶಿವಯ ಸುಬ್ರಮುನಿಯಸ್ವಾಮಿ ಅವರ ಪ್ರಕಾರ, ಲಿಂಗವು ಶಿವನ ಮೂರು ಪರಿಪೂರ್ಣತೆಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಪರಶಿವ ಪರಿಪೂರ್ಣತೆಯಲ್ಲಿ, ಶಿವನು ಸಂಪೂರ್ಣ ವಾಸ್ತವ, ಸಮಯರಹಿತ, ನಿರಾಕಾರ ಮತ್ತು ಸಂಪೂರ್ಣ ವ್ಯಾಪಿಸಿರುವ ಪರಾಶಕ್ತಿ ಪರಿಪೂರ್ಣತೆಯಲ್ಲಿ, ಶಿವನು ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿರುವ ಎಲ್ಲದರ ವ್ಯಾಪಕವಾದ, ಶುದ್ಧ ಪ್ರಜ್ಞೆ, ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಥಮಿಕ ವಸ್ತುವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಇದು ಪರಶಿವನಂತಲ್ಲದೆ ರೂಪವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ, ಅದು ನಿರಾಕಾರವಾಗಿದೆ.

ರೋಹಿತ್ ದಾಸ್‌ಗುಪ್ತ ಅವರೌ ಹೇಳುವಂತೆ ಲಿಂಗವು ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಶಿವನನ್ನು ಸಂಕೇತಿಸುತ್ತದೆ , ಮತ್ತು ಇದು ಫ್ಯಾಲಿಕ್ ಸಂಕೇತವಾಗಿದೆ. 

19 ನೇ ಶತಮಾನದಿಂದಲೂ, ಜನಪ್ರಿಯ ಸಾಹಿತ್ಯವು ಲಿಂಗವನ್ನು ಪುರುಷ ಲೈಂಗಿಕ ಅಂಗವಾಗಿ ಪ್ರತಿನಿಧಿಸಿದೆ. ಈ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವು ಶೈವ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಅವರು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುವ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಅಮೂರ್ತ ಮೌಲ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಾಗಿದೆ. , ಇದರಲ್ಲಿ ಲಿಂಗಮ್-ಯೋನಿ ಪುಲ್ಲಿಂಗ ಮತ್ತು ಸ್ತ್ರೀಲಿಂಗ ತತ್ವಗಳನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣ ಸೃಷ್ಟಿ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿರುವ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಸೂಚನೆಯಾಗಿ ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ಶೈವ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳಲ್ಲಿ, ಲಿಂಗವನ್ನು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪ್ರತಿಮಾಶಾಸ್ತ್ರದ ಒಂದು ರೂಪವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ

ಶಕ್ತಿಯ ಸಂಕೇತವಾಗಿರುವ ಯೋನಿ, ಲಿಂಗದೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿ, ಪಿತೃ ಮತ್ತು ಮಾತೃ ತ್ವಗಳ ಶಾಶ್ವತ ಒಕ್ಕೂಟದ ಸಂಕೇತವಾಗಿದೆ, ಅಥವಾ ಧನಾತ್ಮಕ ಮತ್ತು ಋಣಾತ್ಮಕ ಕ ಅಥವಾ ಸಂಪೂರ್ಣ ವಾಸ್ತವತೆಯ ಸ್ಥಿರ ಮತ್ತು ಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕ ಶಕ್ತಿಗಳ ಸಂಕೇತವಾಗಿದೆ.  ಇದು ಎಲ್ಲಾ ಕ್ರಿಯೆಗಳು ಮತ್ತು ಬದಲಾವಣೆಗಳ ಮೂಲವಾದ ಶಕ್ತಿಯ ಶಾಶ್ವತ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಮತ್ತು ಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕ ಶಕ್ತಿಯ ಒಕ್ಕೂಟವಾಗಿದೆ. ಶಿವ ಮತ್ತು ಅವನ ಶಕ್ತಿಯ ಸಕ್ರಿಯ ಶಕ್ತಿಯ ಸಂಯೋಜನೆಯ ಮೂಲಕ ಇದು ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಸೃಷ್ಟಿಗೆ ಸಂಕೇತವಾಗಿದೆ. ಶಿವ ಮತ್ತು ದುರ್ಗಾ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಪೋಷಕರು ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಲಿಂಗ ಮತ್ತು ಯೋನಿಯ ಸಂಕೇತವು ಸ್ಪೈನಲ್ ಕಾರ್ಡ್ ನ ಬುಡ ಅಥವಾ ತಳಗಟ್ಟನ್ನು ಸಂಕೇತಿಸಿದೆ. ದೆ, ಅಂದರೆ ಮುಲಾಧಾರ ಚಕ್ರ, ಅಂದರೆ ಕುಂಡಲಿನಿ ಜಾಗೃತಿಗಾಗಿ ಇದನ್ನು ಗುರುತಾಗಿ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ.

ಲಿಂಗದ ಆಕಾರವನ್ನು ವಿವರಿಸಲು, ಬಾಣ ಲಿಂಗ  ಮೊಟ್ಟೆಯ ಆಕಾರದಲ್ಲಿದೆ ಮತ್ತು ಈಶ್ವರನಿಗೆ ಪ್ರಾರಂಭ ಅಥವಾ ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದು ತೋರಿಸಲು  ಇದನ್ನು ರಚಿಸಲಾಗಿದೆ.  ಲಿಂಗವು ನಿರಾಕಾರ ಅಥವಾ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಒಂದು ರೂಪವಲ್ಲ, ಆದರೆ ಶಿವನ ದೈವತ್ವಕ್ಕೆ ಸಂಕೇತವಾಗಿದೆ. ಸಂಸ್ಕೃತದಲ್ಲಿ ಲಿಂಗ ಎಂದರೆ “ಗುರುತು”. ಇದು ಶಿವನ ಸಂಕೇತವಾಗಿದ್ದು ಅದೇ ರೀತಿ ಯ ಚಂಡಮಾರುತ, ಮಳೆಯ ಸೂಚನೆಯಾಗಿದೆ. ಅದು ನಿರಾಕಾರ ಮತ್ತು ಸರ್ವಶಕ್ತವಾದ ರೂಪದೇವಾಲಯಗಳಲ್ಲಿನ ಲಿಂಗಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಮೂರು ಭಾಗಗಳಾಗಿ ರೂಪುಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಅತ್ಯಂತ ಕಡಿಮೆ ಭಾಗವೆಂದರೆ ಬ್ರಹ್ಮಭಾಗ ಅಥವಾ ಬ್ರಹ್ಮ-ಪಿಠ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಮೂಲ ಚೌಕ, ಇದು ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಬ್ರಹ್ಮವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ. ಮುಂದಿನ ಭಾಗ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿಅಷ್ಟಭುಜಾಕೃತಿಯ ವಿಷ್ಣುಭಾಗ.  ಅಥವಾ ವಿಷ್ಣು-ಪೀಠ  ಇದು ವಿಷ್ಣುವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಎರಡೂ ಭಾಗಗಳು ಪೀಠವನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತವೆ. ಮೇಲಿನ ಸಿಲಿಂಡರಾಕಾರದ ಭಾಗವೆಂದರೆ ರುದ್ರಭಾಗ ಅಥವಾ ಶಿವ-ಪಿಠ ಇದನ್ನು ಪೂಜಾಭಾಗ ಎಂದೂ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ ಏಕೆಂದರೆ ಇದು ಪೂಜಿಸಬಹುದಾದ ಭಾಗವಾಗಿದೆ. ಮೇಲಿನ ಭಾಗವು ಬೆಂಕಿಯ ಪ್ರಜ್ವಲಿಸುವ ಜ್ವಾಲೆಯ ಸಂಕೇತವಾಗಿದೆ. ಈ ಜ್ವಾಲೆಯು ವಿನಾಶಕಾರಿ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಹಾಗೂ ದೇವರ ಸಂರಕ್ಷಣಾ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಸಹ ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ.

ಶಿವ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿ ಇಬ್ಬರೂ ಪುರುಷ ಮತ್ತು ಸ್ತ್ರೀ ರೂಪಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸಿದರೆ, ಅವರ ವಾಹನಗಳು ಅವರ ಸಹಜ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತವೆ. ಶಿವನ ವಾಹನ ನಂದಿ-ಬಸವ ಭವ್ಯತೆ, ವೈರತ್ವ ಮತ್ತು ಹೆಮ್ಮೆಯ ಪುರುಷತ್ವವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ, ಪಾರ್ವತಿಯ ವಾಹನ, ಪರ್ವತ ಸಿಂಹ ಅಥವಾ ಸಿಂಗ ತನ್ನ ಶಕ್ತಿ ಯನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಣಿ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯನ್ನು ತಾಯಿಯ ದೇವಿಯಿಂದ ಪಳಗಿಸುತ್ತದೆ.

ಪುರಾತತ್ತ್ವ ಶಾಸ್ತ್ರದ ಪ್ರಕಾರ, ಇದು ಸಿಂಧೂ-ಸರಸ್ವತಿ ನಾಗರೀಕತೆಯ (ಇದು ನಂದಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸಬಹುದು) ಜೆಬುಬಸವನ ಮುದ್ರೆಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಫಲಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಟರ್ಕಿಯ ಯಾಜಿಲಿ ಕಾಯ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ದೂರದ ಕಣಿವೆಯ ನಾಗರಿಕತೆಯಲ್ಲಿ ಸಹ ಇಂತಹಾ ಗುರುತುಗಳು ಸಿಕ್ಕಿದೆ!ಈ ಗುಹೆಗಳಲ್ಲಿನ ಕಲ್ಲು ಗಳ ತುಣುಕುಗಳು  ಕ್ರಿ.ಪೂ 16 ರಿಂದ 17 ನೇ ಶತಮಾನಕ್ಕೆ ಸೇರಿದವು ಮತ್ತು ದೇವರಾದ ತೇಶವ ಬಸವನ ಸವಾರಿ (ನದಿಯ ಸವಾರಿ) ಮಾಡುವುದನ್ನು ತೋರಿಸಿದರೆ, ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಹಕತ್ ದೇವಿಯು ಸಿಂಹದ  ಸವಾರಿ ಮಾಡುತ್ತಾಳೆ. ಇದಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ ಕುಮಾರ್ಬಿ (ಕುಮಾರ್ ಕಾರ್ತಿಕೇಯ?) ಎಂಬ ಚಿಕ್ಕ ಹುಡುಗ ಸಹ ಇವರೊಂದಿಗಿದ್ದಾನೆ!

 ಟರ್ಕಿಯ ಯಾಜಿಲಿ ಕಾಯ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ದೂರದ ಕಣಿವೆಯ ನಾಗರಿಕತೆಯಲ್ಲಿ ಶಿವ, ಪಾರ್ವತಿಯರನ್ನು ಹೋಲುವ ಗುರುತಿನ ಶಿಲ್ಪ

ಯಾಜಿಲಿ ಕಾಯ  ಇಂದು ಹಿಟ್ಟೈಟ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ರಾಜಧಾನಿಯಾದ ಹಟ್ಟುಸಾದ ಅಭಯಾರಣ್ಯವಾಗಿದ್ದು, ಇಂದು ಟರ್ಕಿಯ ಓರಮ್ ಪ್ರಾಂತ್ಯದಲ್ಲಿದೆ. ರಾಕ್ ರಿಲೀಫ್ಸ್  ಹಿಟ್ಟೈಟ್ ಕಲೆಯ ಪ್ರಮುಖ ಅಂಶವಾಗಿದೆ,

 ಹಟ್ಟೂಸರಿಗೆ ಒಂದು ಪವಿತ್ರ ತಾಣವಾಗಿದ್ದ ಈ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಹಕವಾರು ಕಟ್ಟಡದ ರಚನೆಗಳಿದ್ದವು ಆದರೆ ರೆ ಆ ರಚನೆಗಳ ಅಡಿಪಾಯ ಮಾತ್ರ ಇಂದು ಉಳಿದುಕೊಂಡಿದೆ. ಹಿಟ್ಟೈಟ್ ಪ್ಯಾಂಥಿಯೋನ್ ದೇವರುಗಳನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸುವ ಚೇಂಬರ್  ಎ ಮತ್ತು ಬಿ ಯ ರಾಕ್ ರಿಲೀಫ್ಗಳು ಇಂದು ಹೆಚ್ಚು ಮಹತ್ವದ್ದೆನ್ನಿಸಿದೆ.  ಈ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಕ್ರಿ.ಪೂ 16 ನೇ ಶತಮಾನದ ಅಂತ್ಯದಿಂದಲೂ  ಜನವಸತಿಗಳಿದ್ದವು ಆದರೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಶಿಲಾ ಕೆತ್ತನೆಗಳು ಕ್ರಿ.ಪೂ 13 ನೇ ಶತಮಾನದ ಉತ್ತರಾರ್ಧದಲ್ಲಿ ಹಿಟ್ಟೈಟ್ ರಾಜರಾದ ತುಧಲಿಯಾ IV ಮತ್ತು ಸುಪಿಲುಲಿಯುಮಾ II ರ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ಕಾಲದ್ದಾಗಿದೆ.

ಶಿವ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿಯ ಆರಾಧನೆಯು ವಿಶ್ವಾದ್ಯಂತ ಪುರುಷ ಮತ್ತು ಸ್ತ್ರೀ, ಶಕ್ತಿಯ, ಯಿನ್ ಮತ್ತು ಯಾಂಗ್ ಮತ್ತು ಯಾಬ್ ಮತ್ತು ಯಮನ ಒಕ್ಕೂಟವನ್ನು  ಪ್ರಾಚೀನ ವಿಧಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ. ಅವರ ಒಕ್ಕೂಟದ ಅಥವಾ ಮಹಾಶಿವರಾತ್ರಿಯ ರಾತ್ರಿಯೂ ಸಹ ಶಿವನು ಲಿಂಗದ ಬೆಂಕಿಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡು ಬ್ರಹ್ಮ ದೇವ ಮತ್ತು ವಿಷ್ಣುವಿನ ಪ್ರಾಬಲ್ಯದ ಸ್ಪರ್ಧೆಯನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದ ರಾತ್ರಿ ಎಂದು ನಂಬಲಾಗಿದೆ. ಆ ರಾತ್ರಿ ಭಗವಾನ್ ವಿಷ್ಣುವಿನ ವೈಭವವು ಬೆಳಕಿಗೆ ಬಂದಿತು, ಆದರೆ ಬ್ರಹ್ಮನ ಮೋಸವು ಶಿವ ಅವನನ್ನು ಎಂದೂ ಕ್ಷಮಿಸದಂತೆ ಮಾಡಿತ್ತು. ಗುಜರಾತ್‌ನ ಸೋಮನಾಥ ದೇವಾಲಯವು ಈ ಸಂದರ್ಭವನ್ನು ಸ್ಮರಿಸುತ್ತದೆ!

ಶಿವನು ತನ್ನ ಮಾವ ದಕ್ಷ ಪ್ರಜಾಪತಿಯಿಂದಿಗೆ ಯುದ್ಧ ಮಾಡುವಿಕೆಗೆ ಒಂದು ಕಾರಣವನ್ನು ನಾವು ಈಗ ನೋಡುತ್ತೇವೆ.  ಆ  ನಂತರ ದಕ್ಷನು ಬ್ರಹ್ಮನ ಹಿರಿಯ ಮಾನಸ -ಪುತ್ರನಾಗಿದ್ದನು ಮತ್ತು ತ್ರಿಮೂರ್ತಿಗಳ ಮುಖ್ಯಸ್ಥನಿಂದ  ತನ್ನ ತಂದೆಯ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುವಂತೆ ಆಗಿರುವುದು ಅವನಿಗೆ ಶಿವನಿಂದಿಗೆ ಹೋರಾಡಲು ಒಂದು ಕಾರಣವಾಗಿರಬೇಕು! ಅವನು ತನ್ನ ಅತ್ಯಂತ ಮೆಚ್ಚಿನ ಮಗಳು ಸತಿಯ ಕಲ್ಪನೆಗೆ ಮಣಿದನು,  ಅವಳು ದಕ್ಷ ಹೃದಯಪೂರ್ವಕ  ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾಳೆ!

ಸತಿ ಅಂತಿಮವಾಗಿ ತನ್ನ ತಂದೆಯ ಆಶಯಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ಶಿವನನ್ನು ಮದುವೆಯಾದಳು ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ತನ್ನ ಗಂಡನ ಗೌರವವನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ಹರಿದ್ವಾರದ ಕಾಂಖಾಲ್ ನಲ್ಲಿ ಯಜ್ಞದ ಬೆಂಕಿಯಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನು ಸಮರ್ಪಿಸಿಕೊಂಡಳು.

ವಿಷ್ಣು ದೇಹವನ್ನು ವಿಘಟಿಸಲು ತನ್ನ ಚಕ್ರವನ್ನು ಬಳಸುವವರೆಗೂ ಶಿವನು ಸತಿಯ ಶವವನ್ನು ಅವನ ಭುಜದ ಮೇಲೆ ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು ತನಗಾದ ನಷ್ಟಕ್ಕಾಗಿ ಸಂಕಟ ಪಡುತ್ತಾನೆ. ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಬೀಳುವ ದೇಹದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಭಾಗವು ದೈವಿಕ  ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ  ಮತ್ತು ಆದ್ದರಿಂದ 51 ಶಕ್ತಿಪೀಠಗಳು (ಆಸನಗಳ ಶಕ್ತಿ) ರೂಪುಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ!

ಈ ಘಟನೆಯು ಶಿವ ಮತ್ತು ವಿಷ್ಣುವಿನ ಹೊಂದಾಣಿಕೆಗೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಅವರ ಏಕತೆವಿಷ್ಣು (ಹರಿ) ಮತ್ತು ಶಿವ (ಹರ)ಗಳ ಸಂಯೋಜಿತ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ, ಇದು ಎರಡೂ ದೇವತೆಗಳನ್ನು ಒಂದೇ ನಾಣ್ಯದ ಎರಡು ಮುಖಗಳಾಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಸುಗಮ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಣೆಯನ್ನು ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಕಾರ್ಯ ನಡೆಸಿದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಹೇಳುತ್ತದೆ.

ಈ ಕಥೆಯು ಶಿವನ ಸಂಪೂರ್ಣ ಹೊಸ ರೂಪವನ್ನೇ ಅನಾವರಣಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಸುಪ್ರೀಂ ಮಾಸ್ಟರ್-ಆಫ್-ಸೆನ್ಸಸ್ ನಿಯಂತ್ರಣವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ದಕ್ಷನನ್ನು ಶಿರಚ್ಚೇದ  ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ಸೇಡು ತೀರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತದೆ!

ಇದು ಶಿವನನ್ನು ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಸಮೀಕರಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿದೆ.  ಇದು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆಯ ಉನ್ನತ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿದ್ದೂ  ಸಹ, ಪ್ರೀತಿಯ ಬಂಧನವೆನ್ನುವುದು ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಅಧಃಪತನಕ್ಕೆ ಹೇಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ತೋರಿಸಿದೆ.

.....ಮುಂದುವರಿಯುವುದು